LUDOVICUS I

I.

LUDOVICUS I.

Andegav, Rex Hungariae et pol. cogn. Magnus, fil. Car. II. (cui Car. Martellus Hung. Rex pater erat) ex Elizabetha. filia Ladissai Loctii, patrisuccessit, A. C. 1342. Iudaeos Hungariâ expulit, bello contra Transylvanos, Tartaros, Croatas, et Valachiae Vaivodam felix. Casimiro avunculo contra Ioh. Bohemiae Regem auxilia summisit. Fratre Andreâ, abuxore Iohanna Neapolitana, strangulato, in Italiam transiit, Caroloque Dyrrhachino Occiso, Neapoli potitus est, Iohannâ in Provinciam profugâ: quae lis composita, A. C. 1350. De Dalmatia cum Venetis contendit, Casimiro Mortuo, Poloniae Rex factus, A. C. 1370. Lithuanos, Proceresque rebelles ad Obsequium coegit. Comanos ad Christianismum convertit, a Car. IV. Imp. Vicarius Imperii, ab Innoc. Vi. magnus Eccl. Vexillifer creatus. Obiit Tirnaviae, A. C. 1382. Aet. 56. Regni 40. Ex Elizabetha. filia Steph. Bohemiae Regispater Mariae, quae Sigismundo Lucemburg. Hungariae et Boh. Regi nupsit, et Hedviges, uxoris Iagelonis, Pol. Regis Michov. l. 4. Cromer. Hist. Pol. l. 4. Bonfin. Turosius Hist. Hung. Villan. Collenutius, etc.

II.

LUDOVICUS I.

Borbonius, fil. iunior Ioh. Comitis Vindocini, Princeps Rupi Surionius, Obiit A. C. 1520. Pater Lud. II. Boni, qui Obiit A. C. 1582. pater ex Iacoba Francisci. etc. Item Charlottae, quae cum invita in monasserium detrusa esset, nupsit postea Gulielmo Arausionensi, Belgicae libertatis sundatori. Franciscus vero suscepit Henr. ultimum Ducem Montpenserium, qui ex Henrietta Catharina Ioyesia, Matiam Borboniam genuit. quae nupta Gastoni Duci Aurelian. mates fuit Annae Mariae Ludovicae Aurelianensis.

III.

LUDOVICUS I.

Com. Condaeus, fil. Car. Borbonii, I. Ducis Vindocini, natus A. C. 1530. prudentiâ, pietate, fortitudine inter primos sui Saeculi, Reformatorum hyperaspistes, postquam ipsi pro Patria et Religione dulce periculum, ut symbolum eius ferebat, non unum fuisset, rebus plurimis praeclare gestis, in praelio Iarnacensi captus, a Montesquio, Duce praetorianae cohortis Henr. Andini, contra fidem datam, Occisus est. ex Eleonora Roia, pater Henr. I. Principis Condaei, avus Henr. II. proavus Lud. II. abavus henr. Lud. Ducis Enghiani, etc. Alii e Regio sanguine Principes.

IV.

LUDOVICUS I.

Dux Andegav. Rex Hierosolymae, Neapol. et Siciliae, Comes Prov. Secundogenitus Ioh. Gall. Regis ex Bonna Lucemburgica, frater Car. V. hoc Mortuo, Galliae Regens. A Iohanna Siculaadoptatus, A. C. 1380. biennio post coronatus est Avenione, a Clem. VII. Hinc in Italiam properavit, comitatus Amadeo VI. contra Car. Dyrrachinum, qui Iohannam e medio sustulerat, sed omnibus Galliae, quos secum habuerat, thesauris exhaustis, dum novas hinc opes exspectat, Venetiis tempus inutiliter terens, Obiit A. C. 1384. Ex Maria Blesensi, pater Lud. II. et Car. Principis Tarentini, qui sine prole Defunctus est. Collenut. Hist. Neap. etc.

V.

LUDOVICUS I.

Dux Borbonius, cogn. Magnas, fil. Roberti, nepos Lud. IX. Obiit A. C. 1342. Ex Maria, filia Ioh. II. Hannoniae Com. pater Petri I. Iacobi, a quo Comites Marchiae, Ducesque Vindocini, etc.

VI.

LUDOVICUS I.

Georgio I. minimo natu Phil. praefati filio Darmstattinae lineae conditore, natus, fide in Caesarem Fidelis nomen meruit, cum fratribus Primogeniturae pactum in lineam hanc introduxit, cum patrueli Mauritio multum negotii habuit, Giessensem Acad. instituit, Unionis foedus dissolvit, Palatini restitutionem A. C. 1623. in Comitiis Ratisbonensibus ursit, Obiit A. C. 1626. Pater Georgii II. Ioh. Henr. et Frid. e quibus primo natus est Lud. II. cui cum El. Palatino A. C. 1662. ob ius Ecclesiasticum, quod Umstadii uterque sibi vindicabat lis fuit, genuit hic Georg. et Lud.

VII.

LUDOVICUS I.

Imp. Occidentis, cogn. Pius, fil. Car. Mag. ex Hildegarde. Natus A. C. 778. in agro Aginnensi, mox Aquitaniae Rex salutatus est, Romaeque coronatus, A. C. 781. Dein a Patre, in Comitiis generalibus, Aquisgrani, A. C. 813. successor de. claratus, post eius mortem, A. C. 816. Remis coronam accepit. E periculo mortis, cadente subliciâ porticu, ereptus, Lotharium fil. Imp. ac Regem Franciae, Pipinum Aquitaniae, Lud. vero Bavariae Regem declaravit. Bernhardum, ex pipino nepotem, ob divisionem istam, rebellem, victum luminibus orbavit. Dein Sclavos, Sorabos, Britones repressit, Heraldum Danum regno pulsum restituit, etc. amissaque Hermengarde uxore, Iuditham, filiam Welphi Bavari, duxit, ex ea Car. Calvipater. Interim filii ex priore coniuge geniti, contra patrem, conspirârunt, A. C. 830. et Pipinus quidem novercam, apud quam Bernardus Comes Barcinonensis nimium poterat, monasterio inclusit, Luthario alia moliente: donec Imp. in Comitiis Neomagi habitis, nixus filii Lud. copiis, turbas has composuit, veniamque Lothario dedit. Sed recruduit maiore vi malum. A. C. 833. et conspiratione redintegratâ, Lotharius novercam Tortonam relegavit, patrem in coenobium Medardi compulit et cedere imperio, paenitentiam publice agere, faterise reum coegit. Quâ impietate moti subditi, imo et fratres, Lud. et Pipinus, patrem Imperio, uxori, filio Car. restituêrunt. Pipinum amisit. A. C. 838. Lothario denuo ignovit: quod aegre ferens Lud. iterum insurgit, sed vincitur, et veniam impetrat. Resumptis armis rursus pellitor. Tandem Imp. a Synodo Aquisgranensi Christianissimus dictus Ingelhemii, prope Moguntiam, quo aeger deferri voluit. Obiit A. C. 840 Aet. 62. Imp. 27. Naturâ mitis et clemens, sed aequo facilior et credulus. Porro laboris patiens, sobrius, pervigil, magnificus, literatus, Iuris et legum Imperii sciens ac tenax. Steph. et Paschalem, quod sine suo consensu Pontifices electi essent, ad se profectosvenia dignatus est, monuit tamen, ne in posterum Maiestatem laederent, Platina. Saxoni etiam cuidam viro docto iniunxit, S. Scripturam Germanice carmine transferret, quo et idiorae illam discere possent. Ruebat tamen paulatim Eccl. status, et Car. Mag. iam tum pro sancto esse coepit, etc. Sigon. l. 4. ad A. C. 817. P. Aemil. l. 3. Blond. l. 2. Dec. 2 Aimon. l. 5. Rhegino, Ado, etc. Eius Librum de rReformatione abusuum Cleri, memorat Iustellus Praef. ad Cod. Canon. Eccl. Univ. Nescio, an inter collectiones Gallicanas Canon. recensendus sit liber Lud. Pii. in Conc. Aquisgranensi Anno DCCCXVI. celebrato, confirmatus, cuius exemplar habemus Coloniae editum Anno MDXLIX. cum hac inscriptione: Reformationis abusuum Cleri formula, per Lud. cogn. Pium, Romanorum Imperii Imp. optimum, Caroli Mag. fil. Ipseque Lud. Imp. testatur in Ep. ad Arnulphum Saltzburgensem Ep. quae etiam inter Constitutiones Imperiales a V. C. Melchiore Goldasto nuper editas exstat: apud Gerh. von Mastricht Hist. Iuris Eccl. n. 208. qui etiam de eiusdem Imp. Capitulis, ab Ausegio Abbate collectis, fuse n. 192.

VIII.

LUDOVICUS I.

Marchio Rotheliae, Dux dein Longavillae, fil. Francisci Comitis Dunensis. Obiit A. C. 1516. ex Iohanna filia Phil. Marchionis Hochbergensis, Com. Neocastri in Helvetia, Domini Rotheliae, pater Claudii, in obsidione Ticini Interfecti A. C. 1525. et Lud. II. qui Obiit A. C. 1537. ex Maria Lotharinga pater Francisci, Demortui A. C. 1551. et Lud. posthumi, qui iuvenis Obiit. Maria postmodum Iacobo V. Scotiae Regi nupsit, Mortua A. C. 1560.

IX.

LUDOVICUS I.

Pius vel Senior, Germ. Rex tertius fil. Lud. Pii ex Ermengarde, regnare coepit, A. C. 817. Primo patris amplexus partes, paulo post fratribus seiunxit, iniuriamque parenti a Lothario illatam approbavit. Francofurtum profectus A. C. 840. Saxones, Thuringos Francos Or. in suas partes pertraxit, quod pater aegerrime ferens, antequam malo mederi posset, Obiit. Dein Obotritos rebelles coercuit, et limitibus undique propagatis, vicinis formidabillis esse coepit. Impiger, magnanimus, fortis, munificus, Iustitiae religionisque zelotes, et literatus. Post Lud. Il. Imp. mortem ad Imperium aspiravit, sed Car. Calvus a Pontifice coronatus est. Proin irroptione in Neustriam factâ, ultionem sumpturus, Obiit Francofurti, A. C. 876. Aet. 70. Regni 59. Ex Emma filia Comitis Erkengarii Hisp. pater Carlomanni, Bavariae Regis Lud. Germ. Car. Crassi Imp. etc. Ann. Bertini, Fuld. Aimon. continuatus, etc.

X.

LUDOVICUS I.

fil Othonis V. Wittelspachii Comitis, a Frid. II. Imp. Palatinatum consecutus est, cum eius filio Othoni uxor Agnes Palatinatûs haeres, Henr. Saxonis filia, daretur. Hic itaque Otho cogn. Illustris, Bavariam denuo cum Palatinatu gubernavit. Pater Lud. cogn. Severi, cui superior Bavaria, cum Palatinatu obtigit, vide infra; et Henr. qui Bavariam inf. nactus est, huius progenie A. C. 1340. in pronepote Ioh. terminatâ.

XI.

LUDOVICUS I.

vide LUDOVICUS I. Imp.